Ön yargılı olmadan, insan olabilmek
Yargılamadan gözlem yapmak biz insanlar arasında doğal bir beceri değildir, ancak öğrenilebilen ve geliştirilmesi gereken bir beceridir. Yeni iş arkadaşlarımız veya ekip üyelerimizle tanıştığımızda, ilk izlenimimiz genellikle önceki deneyimlerimiz ve kişisel önyargılarımızla gölgelenir.
Krishnamurtis'ten bir alıntı bize gerçek zekanın beynimizdeki bu programlanmış değerlendirme sürecini kapatmaktan ibaret olduğunu hatırlatıyor.
Bazı araştırmalar bize ön yargıların ve basmakalıp düşüncelerin kişiler arası ilişkileri etkilediğini ve hatta her türlü ortam ve durumda işbirliğini ve üretkenliği olumsuz etkilediğini göstermektedir.
Bir Harvard Business Review araştırması, çeşitliliğe değer veren ve aceleci yargılardan kaçınan çalışanların daha yaratıcı, yenilikçi ve üretken olduğunu göstermektedir.
Yargılamadan gözlem yaptıktan sonraki motivasyon, yapılan gözlemlerle ilgili olarak kişinin kendi duygu ve hisleri üzerine eleştirel bir şekilde düşünmesidir.
Biriyle karşılaştığımızda veya onunla etkileşime girdiğimizde neden belirli bir şekilde hissederiz? Cevap genellikle kendi yorumlarımızda ve yaşam deneyimlerimizde yatar. Mesele sadece bunu objektif olarak gözlemleme yeteneğimiz ve dolayısıyla kendi kendimizi yansıtma isteğimiz değildir.
Bu noktaya ulaştığımızda, diğer tüm insanlarla doğal iletişimin temeli atılmış olur. Bu, yeniye açık olmamızdan kaynaklanır ve yeni perspektiflerin ve bireyin benzersizliğinin tanınmasının önünü açar.
Bu yaklaşımı içselleştiren yöneticiler veya politikacılar aynı zamanda saygı, anlayış ve birliktelikle karakterize edilen bir ortam geliştirmeyi de başarırlar. Çevremizdeki genel memnuniyet ve performans üzerindeki olumlu etkisi bu nedenle yadsınamaz.
Bu nedenle, ilk izlenimi tek izlenim haline getirmemek için her zaman önce iletişimimizi yeniden düşünmeye motive olalım. Otantik iletişim, insanları sınıflandırmak değil, birlikte öğrenmek ve büyümek için onların çeşitliliğini takdir etmek anlamına gelir. Krishnamurti'nin bilgeliği bize zekamızın aynı zamanda önyargısız gözlem yapma ve böylece kendimizi her karşılaşmaya açma becerimizde yattığını hatırlatmalıdır.
Menschlich sein ohne Vorurteile
Unvoreingenommenes Beobachten ist keine natürliche Fähigkeit von uns Menschen, aber es ist eine Fähigkeit, die erlernt und entwickelt werden kann und sollte. Wenn wir neue Kollegen oder Teammitglieder treffen, ist unser erster Eindruck oft durch unsere früheren Erfahrungen und persönlichen Vorurteile getrübt.
Ein Zitat von Krishnamurtis erinnert uns daran, dass wahre Intelligenz darin besteht, diesen programmierten Bewertungsprozess in unserem Gehirn abzuschalten.
Einige Forschungsergebnisse zeigen, dass Vorurteile und Stereotypen die zwischenmenschlichen Beziehungen beeinträchtigen und sich sogar negativ auf die Zusammenarbeit und die Produktivität in allen möglichen Umgebungen und Situationen auswirken. Eine Studie der Harvard Business Review zeigt, dass Mitarbeiter, die Vielfalt schätzen und vorschnelle Urteile vermeiden, kreativer, innovativer und produktiver sind.
Die Motivation nach einer nicht wertenden Beobachtung besteht darin, die eigenen Gefühle und Emotionen im Zusammenhang mit den gemachten Beobachtungen kritisch zu reflektieren. Warum fühlen wir uns auf eine bestimmte Weise, wenn wir jemandem begegnen oder mit ihm interagieren? Die Antwort liegt oft in unseren eigenen Interpretationen und Lebenserfahrungen. Es ist nicht nur unsere Fähigkeit, dies objektiv zu beobachten und damit unsere Bereitschaft zur Selbstreflexion.
Wenn wir diesen Punkt erreichen, ist die Grundlage für eine natürliche Kommunikation mit allen anderen Menschen gelegt. Sie entspringt unserer Offenheit für Neues und ebnet den Weg für neue Perspektiven und die Anerkennung der Einzigartigkeit des Einzelnen. Führungskräften oder Politikern, die diesen Ansatz verinnerlichen, gelingt es auch, ein Umfeld zu entwickeln, das von Respekt, Verständnis und Miteinander geprägt ist. Die positiven Auswirkungen auf die Gesamtzufriedenheit und Leistung in unserem Umfeld sind daher unbestreitbar.
Lassen wir uns also immer wieder motivieren, unsere Kommunikation neu zu überdenken, damit der erste Eindruck nicht der einzige bleibt. Authentische Kommunikation bedeutet, Menschen nicht zu kategorisieren, sondern ihre Vielfalt zu würdigen, um gemeinsam zu lernen und zu wachsen. Krishnamurtis Weisheit soll uns daran erinnern, dass unsere Intelligenz auch in unserer Fähigkeit liegt, vorurteilsfrei zu beobachten und uns so für jede Begegnung zu öffnen.
